Elke Week van EW Magazine

In deze editie van Podcast Elke Week gaat Sam Verbeek in gesprek met correspondent Gerbert van der Aa over Afghanistan, vier jaar na het vertrek van de NAVO.De Taliban houden het land stevig in hun greep: vrouwenrechten zijn verdwenen, hulporganisaties zitten klem en internationale erkenning blijft uit. Toch is er ook orde: de Taliban innen belasting, bestrijden opiumteelt en houden het dagelijks leven draaiende.Maar hoe stabiel is deze repressieve rust? Gerbert vertelt over zijn reizen, over de angst én de aanpassing van gewone Afghanen, en over hoe de Taliban — zonder concessies — een werkende staat opbouwen.

In podcast Elke Week bespreken Sam Verbeek en chef van de buitenland redactie Matthijs van Schie de recente escalatie van het conflict tussen Israël en Iran, ingeleid door een grootschalig Israëlisch offensief tegen Iraanse nucleaire faciliteiten en militaire leiders op 12 en 13 juni. De aanval, waarbij ook dronefabrieken in Iran zelf werden ingezet om de luchtverdediging uit te schakelen, was gericht op het voorkomen van de ontwikkeling van Iraanse atoomwapens, een jarenlange zorg. Iran reageerde met ballistische raketten, die ondanks Israëls geavanceerde luchtverdediging aanzienlijke schade en slachtoffers veroorzaakten. De discussie belicht de internationale reacties, waarbij met name Duitsland en Frankrijk begrip tonen voor Israëls "zelfverdedigende aanvallen," in tegenstelling tot de vagere Nederlandse reactie. Tot slot wordt dieper ingegaan op de motivatie achter Israëls acties, zoals de waargenomen verzwakking van Iraanse proxy's en de Iraanse nucleaire dreiging, wat Israël ertoe aanzette om nu of nooit in te grijpen om een existentieel gevaar af te wenden.

In deze aflevering van Elke Week bespreekt host Sam Verbeek met politiek redacteur Victor Pak hoe partijen in aanloop naar de verkiezingen hun lijsttrekkers positioneren — of juist nog zoeken. Frans Timmermans lijkt bij GroenLinks-PvdA een vanzelfsprekende keus, maar de achterban is niet onverdeeld enthousiast. Dilan Yesilgöz kampt bij de VVD met lage waarderingscijfers, terwijl CDA’er Henri Bontenbal wél hoog scoort, maar bij een kleiner publiek bekend is. Wat zeggen deze verschillen over de strategie van de partijen? En hoe worden lijsttrekkers tegenwoordig naar voren geschoven: via congressen, peilingen of stille consensus? Sam en Victor duiken in de dynamiek van leiderschap, populariteit en partijdiscipline. Luister nu naar Elke Week, de politieke podcast van EW Magazine.

In podcast Elke Week analyseert politiek redacteur Carla Joosten, samen met host Sam Verbeek, de val van het kabinet-Schoof op dinsdag 3 juni.Geert Wilders trok de stekker uit het kabinet omdat hij vond dat er te weinig voortgang werd geboekt op migratie, zijn politieke speerpunt. Hij eiste van zijn coalitiegenoten een handtekening onder zijn tienpuntenplan, maar kreeg die niet. Vooral de mislukte poging om via een noodwet strengere asielmaatregelen versneld door te voeren, bleek de breuklijn.Minister Faber (Asiel en Migratie) kwam nauwelijks toe aan wetgeving. Haar ministerie werd apart opgetuigd en moest vanaf nul worden opgebouwd. Volgens critici schakelde ze traag en negeerde ze adviezen van uitvoeringsorganisaties als COA en IND.Wilders sprak in het debat over ‘te veel concessies’ en noemde NSC de ‘Nationale Sabotage Club’. De partij hield hem volgens hem tegen bij elke stap.De VVD moet zich nu opnieuw uitspreken over samenwerking met de PVV. Binnen GroenLinks-PvdA ontstaat haast, omdat het fusieproces nog loopt en de partij de campagne wil ingaan met een helder profiel.Ook kleinere partijen als BBB, NSC, Volt en JA21 staan onder druk: ze balanceren op de kiesdrempel. De komende campagne belooft dan ook een strijd te worden om politieke overleving – én herpositionering.

Tesla wankelt. De verkoop daalt, Musk is afgeleid en het bestuur kijkt voorzichtig om zich heen. Is de magie uitgewerkt – of komt de klap pas later? In de EW-podcast Elke Week bespreekt techredacteur Sam Verbeek de staat van Tesla met Gandor Bronkhorst, die voor EW de auto-industrie volgt.De cijfers logen er niet om. Tijdens de kwartaalpresentatie van vorige week werd duidelijk: Tesla heeft het zwaar. Wereldwijd dalen de verkoopcijfers, met name in Europa. Daar is de voorsprong op traditionele merken als Volkswagen volledig verdampt. Andere fabrikanten, gewapend met frisse modelreeksen, lopen inmiddels voorop. Tesla lijkt aan het eind van een generatie.Elon Musk onder vuur: focus versnipperdIntussen wordt topman Elon Musk steeds vaker genoemd als het probleem – en zelden als de oplossing. Zijn aandacht is verdeeld. Of het nu gaat om zijn politieke bemoeienis, kunstmatige intelligentie of X, het voormalige Twitter: Musk lijkt overal te zijn, behalve in de bestuurskamer van Tesla. En dat begint te knellen.Bestuur Tesla overweegt alternatieven voor MuskVolgens berichten onderzoekt de raad van bestuur zelfs of het tijd is voor een opvolger. Officieel wordt dat met kracht ontkend. Maar de signalen zijn duidelijk: beleggers dringen aan op meer focus. Want hoe briljant en bepalend Musk ook was in de beginjaren – het bouwen van elektrische auto’s from scratch, het nemen van persoonlijke financiële risico’s – die energie lijkt nu verspreid over te veel fronten.Tesla leunt op subsidies en emissiecreditsToch is het te eenvoudig om de malaise volledig aan Musk te wijten. De financiële resultaten tonen aan dat Tesla sterk leunt op de verkoop van emissiecredits aan andere automerken. Zonder die inkomsten zou het bedrijf afgelopen kwartaal in het rood zijn gedoken. Een hardere realiteit voor een beurslieveling die ooit beloofde winstgevend én visionair te zijn.Imagoschade door Musk’s publieke gedragEn dan is er nog het imago. Activistische kritiek, gesaboteerde laadpalen en spotnamen als “Swastika Car” kleuren het publieke beeld. Musk is zijn status als media-darling kwijt, en dat straalt af op zijn merk.Tesla schuift op richting AI en softwareOndertussen werkt Tesla gestaag aan een verschuiving. Niet langer alleen autofabrikant, maar steeds meer een softwarebedrijf, een AI-platform op wielen. In die toekomst schuilt misschien redding – maar dan moet de technologie sneller gaan dan de reputatieschade.Slate Auto daagt Tesla uit met eenvoudDe komst van Slate Auto, een nieuwe speler met steun van Jeff Bezos, toont dat de markt verandert. Slate belooft een radicaal ander model: simpele, modulaire voertuigen voor lage prijzen, aangevuld met accessoires en diensten. De naam – een anagram van Tesla – lijkt geen toeval.Bezos versus Musk: twee visies op mobiliteitWaar Musk inzet op integratie van AI en data, kiest Bezos met Slate voor betaalbaarheid en gebruikersvrijheid. Beide strategieën hebben potentie, maar richten zich op fundamenteel verschillende eindgebruikers.Toekomst Tesla onzeker: met of zonder Musk?De vraag blijft: kan Tesla zonder Musk? Of moet Musk eerst nog één keer volledig terugkeren – voordat hij definitief vertrekt?

In podcast Elke Week bespreken host Sam Verbeek en zijn gasten Hella Hueck en Jeroen van Wensen de recente beslissing van Donald Trump om een tijdelijke pauze in te lassen op zijn nieuwe importheffingen.

In de podcast Elke Week spreekt redacteur Sam Verbeek met financieel journalist Jeroen van Wensen over de tarieven die Donald Trump deze week aankondigde tegen onder andere de Europese Unie, Vietnam en China. Wat betekenen ze? En wat is de logica achter deze ‘Liberation Day’?

In de podcast Elke Week bespreekt redacteur Sam Verbeek met politiek redacteur Victor Pak wat inmiddels in Den Haag bekendstaat als Lintjesgate.Aanleiding: minister Marjolein Faber (Asiel en Migratie, PVV) weigerde haar handtekening te zetten onder de toekenning van koninklijke onderscheidingen aan vijf vrijwilligers van het COA. Een kleine handeling, met grote gevolgen.Formeel mag een minister afwijken van een voordracht, maar dat gebeurt zelden. Faber vond het werk van de vrijwilligers “haaks staan op haar beleid”. Toch voerde het COA slechts uit wat wettelijk verplicht is: asielopvang, namens het ministerie van Faber.Haar weigering raakte daarmee aan iets fundamentelers dan een ceremoniële onderscheiding: het principe van eenheid van kabinetsbeleid.Premier Dick Schoof en minister Judith Uitermark (Binnenlandse Zaken) tekenden uiteindelijk zelf, maar Faber bleef bij haar standpunt. Ze noemde zichzelf “vakminister” en zei een “smallere afweging” te maken dan haar collega’s. Daarmee erkende ze openlijk dat ze zich niet voegt naar de lijn van het kabinet waarvan ze deel uitmaakt.Faber zet zich hiermee opnieuw neer als solistische speler. Eerder veroorzaakte ze ophef over uitspraken over Zelensky, de ministerraadagenda en het noodrecht. Steeds schuurt haar optreden tegen de grenzen van het toelaatbare. En steeds blijft ze zonder gevolgen. Coalitiepartijen uiten kritiek, maar deinzen terug voor echte actie. Een motie van wantrouwen haalde het niet.Waarom blijft Faber de grens opzoeken? Omdat ze weet dat niemand haar tegenhoudt. Zolang de premier, VVD, NSC en BBB haar laten begaan, blijft ze de ruimte gebruiken die ze krijgt. Niet omdat ze het debat wil voeren, maar omdat ze het politieke spel beheerst: elke rel scherpt haar profiel aan, verlegt de aandacht naar migratie en ondermijnt het collectieve optreden van het kabinet.De grens ligt er dus niet voor Faber, maar voor haar collega’s. Zij zullen haar moeten begrenzen – of accepteren dat het kabinet niet langer met één mond spreekt. Tot die grens wordt getrokken, blijft Faber zoeken hoever ze kan gaan. En telkens blijkt: verder dan velen dachten.

Wordt Donald Trump dan toch de peacemaker in chief? Deze week is de Amerikaanse president druk bezig met de vredesonderhandelingen tussen Oekraine en Rusland.Ondertussen is staakt-het-vuren van Israel en Hamas opgeschort. Gaat Trump ook daar proberen het verschil te maken?

Sinds #MeToo en het Voice of Holland-schandaal is de vraag naar integriteitsonderzoeken explosief gestegen. In podcast Elke Week bespreekt Sam Verbeek met redacteuren Nard Lodewijk en Geerten Waling de opkomst van deze industrie en de structurele problemen die er spelen.Een van de grootste bedrijven in de sector is Bezemer & Schubad. Dit onderzoeksbureau voert integriteitsonderzoeken uit voor bedrijven en organisaties bij signalen van grensoverschrijdend gedrag of een ‘onveilige werkcultuur’.EW onthulde dat bij deze onderzoeken veel misgaat. Beklaagden kunnen zich niet goed verdedigen, doordat anonieme meldingen vaak de basis vormen en rapporten lang niet altijd inzichtelijk zijn voor hen. Het komt zelfs voor dat betrokkenen niet eens inzage krijgen in hun eigen dossier.Gebrek aan toezichtSinds 2017 kwamen er liefst zevenhonderd bedrijven bij die zich bezighouden met integriteitsonderzoek, vertrouwenspersonen of klachtenprocedures. Een groot deel van deze bedrijven bestaat uit eenpitters en freelancers.Er is geen wetgeving die de sector reguleert. Wie wil, kan zonder veel opleiding of ervaring beginnen als vertrouwenspersoon – soms na slechts een cursus van één dag. Dit leidt tot onprofessionele situaties waarin vertrouwenspersonen gevoelige kwesties behandelen zonder de juiste kennis of ethische waarborgen.Er is geen effectief toezicht op de werkwijze van onderzoeksbureaus, en ook geen beroepsnorm of tuchtcollege waar klagers en beklaagden terechtkunnen bij ondeugdelijke onderzoeken. Rechters nemen de conclusies van integriteitsrapporten vaak zonder verder onderzoek over, waardoor werknemers hun baan verliezen op basis van twijfelachtige methodes.Politieke aandacht, maar nog geen actieNa eerdere EW-onthullingen over misstanden in de integriteitsindustrie klonk vanuit Den Haag een roep om verandering. Toch blijft wetgeving uit. Experts pleiten voor een beroepscollege, en voor duidelijke richtlijnen als het gaat om integriteitsonderzoeken en vertrouwenspersonen.Intussen groeit de sector door. Zolang er geen strenger toezicht komt, blijft het risico bestaan dat carrières en levens op basis van ondeugdelijk onderzoek worden verwoest.